...
"Güzellik ve kültürle kendimizi kaptırdığımız, ağır aksak, sonu gelmez ve bencil alışveriş, kendimi birkaç saatte birçok güzellikle yüz yüze bulabileceğim bir anakarada sürdürülen yaşam; Giotto freskleri ya da Prada'daki Velazquez'ler, Büyük Kanalın Rialto kıvrımı, William Turner'ın resimlerinin ışığı yeniden bulduğu söylenebilecek Londra'nın sergi salonları, neredeyse her gün, eski devirlerde olduğu gibi estetik ve zihinsel sorunlara, soyut felsefeye, düşgücünün, düşüncelerin ve anlayışın sürüklendiği en yüksek düzlemdeki oyunlara, her şeyi unutup bir yana atarak, ateşle kendini vermek gibi çekimlere kapılma duygusu içimde sonu gelmez bir çekişmeyi uyandırıyor; bunlardan hiçbiri eğer aynı zamanda halkların yaşamsal sorunlarına yönelmiyorsa, üçüncü dünya aydınının durumunu kararlı bir biçimde ele almıyorsa etik olarak haklı çıkmaz, bir anlam taşımaz duygusuna kapılıyorum. Çünkü günümüzde tüm aydınlar, gücül olarak ve gerçekte üçüncü dünyaya ait olduklarından, en başta gelen görevleri, bombanın pimindeki parmağı usul ama kesin bir biçimde destekleyenler için bir tehlike, bir gözdağı, bir skandal oluşturmakdır"

Julio Cortazar - Son Raunt